โรค ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ ที่ ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค คือ เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง กระจายผ่านอากาศขณะไอ
ลักษณะอาการของโรค ไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) มักเริ่มต้นด้วย ไข้ต่ำ ๆ เช่น น้ำมูกไหล แต่ พัฒนาเป็นอาการไอรุนแรง โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด และ มีเสียงหายใจดังวู๊ป หลังจากการไอ ในกรณีรุนแรง อาจ นำไปสู่ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ เช่น ภาวะชัก
การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน มัก ใช้การตรวจร่างกายและประวัติผู้ป่วย และ การตรวจ PCR จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก วิธีการดูแลผู้ป่วยไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) ใช้ยากลุ่ม Macrolide เพื่อ ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และ การดูแลแบบประคับประคอง
วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน ใช้วัคซีน DTP หรือ DTaP ซึ่ง ช่วยป้องกันโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ วัคซีน มีตารางฉีดที่แนะนำ เช่น พร้อมวัคซีนกระตุ้นในผู้ใหญ่ นอกจากนี้ การรักษาสุขอนามัย ลดการแพร่กระจายเชื้อได้
ไอกรน อาจดูเหมือนไม่อันตราย แต่ สามารถเป็นอันตรายได้ โดยเฉพาะใน ผู้ที่ไม่ได้รับวัคซีน ดังนั้น การเฝ้าระวังอาการ ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้